złorzeczyć, przeklinać рот|ścić, \pomstowaćszczę, \pomstowaćszczony сов. kogo-co OTOM-стить за кого-что
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pomstować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pomstowaćtuję, pomstowaćtuje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przeklinać, wymyślać, złorzeczyć komuś lub czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomstować na rosnące ceny, na złodziejstwo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomstować — ndk IV, pomstowaćtuję, pomstowaćtujesz, pomstowaćtuj, pomstowaćował pot. «przeklinać, wymyślać głośno; złorzeczyć komuś lub czemuś» Pomstować na nieporządek. Pomstować na nieuczciwych sprzedawców a. przeciwko nieuczciwym sprzedawcom … Słownik języka polskiego
pomstowanie — n I rzecz. od pomstować … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
złorzeczyć — ndk VIb, złorzeczyćczę, złorzeczyćczysz, złorzeczyćrzecz, złorzeczyćczył «życzyć złego, kląć, przeklinać kogoś, coś; wymyślać, pomstować» Złorzeczyć swemu losowi. Złorzeczył swoim prześladowcom … Słownik języka polskiego
psioczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, psioczyćczę, psioczyćczy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} złorzeczyć, pomstować na kogoś lub na coś; głośno wyrażać swoje niezadowolenie z kogoś lub z czegoś; złościć się, wściekać się na kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
złorzeczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, złorzeczyćczę, złorzeczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} życzyć komuś czegoś złego, wymyślać komuś albo na coś; pomstować, przeklinać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złorzeczył całemu światu. Złorzeczył swojemu wrogowi. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
